Zwrot podatku z Norwegii

Zwrot podatku z Norwegii może uzyskać każdy, kto pracował legalnie na terenie tego kraju. Rozliczenie z norweskim Urzędem Podatkowym powinno zostać wysłane do 31 marca (na podstawie dokumentu Inntektsoppgave - Tax Return), lub do 30 kwietnia (na podstawie Selvangivelse). Możliwe jest rozliczenie z norweskim Urzędem Podatkowym po tym terminie, nawet do 3 lat wstecz.

Jeżeli pracujesz lub pracowałeś legalnie w Norwegii, to masz obowiązek złożenia rozliczenia podatkowego w norweskim urzędzie skarbowym!

Rozliczenia z norweskim urzędem jest nieco zawiłe, ale pomożemy przejść Ci przez wszelkie zawiłości - zrobimy to za Ciebie, a nawet odzyskamy zwrot nadpłaconego podatku za pracę w Norwegii!

Nie pobierzemy żadnych opłat z góry!

To bardzo proste:

• Wyślij do nas dokumenty,
• Skalkulujemy Twój zwrot,
• Przeprowadzimy procedurę odzyskania podatku lub rozliczenia podatku w urzędzie.

Jeżeli ponosiłeś samodzielnie koszty utrzymania w Norwegii i dojeżdżasz do rodziny w Polsce lub samodzielnego mieszkania w Polsce to możesz starać się o tzw. „status pendler”. Możesz też starać się o 2 klasę podatkową. Szczegóły znajdziesz w załączonej do kompletu dokumentów instrukcji.

Uwaga! Jeżeli nie rozliczysz się z norweskim urzędem skarbowym - on zrobi to za Ciebie i konieczna będzie dopłata. Zgłoś się do nas i zaoszczędź pieniądze i czas!

Czas oczekiwania na zwrot nadpłaconego podatku z Norwegii

Rozliczenie podatku następuje w czerwcu lub w październiku. O terminie decyduje urząd podatkowy, a nie firma pośrednicząca w rozliczeniu. Nie ma na to wpływu również termin złożenia zeznania. Rozliczenie z Centralnego Urzędu Podatkowego d/s Cudzoziemców wysyłane jest z reguły w październiku, ale dość powszechnie niestety zdarzają się nawet kilkumiesięczne opóźnienia. W przypadku złożenia korekty okres oczekiwania na decyzję to przeważnie 6 miesięcy.

Więcej informacji

Jeśli potrzebujesz dodatkowych informacji na temat zwrotu podatku z Norwegii, chętnie odpowiemy na wszystkie Twoje pytania. Zadzwoń 061 426 13 69 lub napisz do nas finexpert@finexpert.pl

Zwrot podatku norweskiego – podstawowe informacje

Pracodawca norweski ma obowiązek pobierać zaliczki na podatek dochodowy (skattetrekk) od wynagrodzenia brutto. Wysokość zaliczki  określona jest w karcie podatkowej, którą otrzymuje każdy kto pracuje w Norwegii. W przypadku braku karty podatkowej, pracodawca ma prawo naliczyć podatek w wysokości 50% pensji brutto. Samotni rodzice oraz osoby mające na utrzymaniu niepracującego współmałżonka mogą ubiegać się o drugą klasę podatkową - skatteklasse 2, pozwalającą płacić niższy podatek. Pracobiorca ma obowiązek sam wystąpić o kartę podatkową w najbliższym urzędzie skarbowym.

Słowniczek

Lønns- og trekkoppgave - roczne zestawienie płac, przychodów i wpłaconych zaliczek na podatek dochodowy, zawiera dane odnośnie wynagrodzenia i innych przychodów, wynikających ze stosunku służbowego, wypłaconych w Norwegii. Lønns- og trekkoppgave wysyłane jest przez pracodawcę po zakończeniu roku podatkowego.

Selvangivelse - zeznanie podatkowe, tj. norweski PIT. Wysyłany jest na przełomie stycznia i lutego przez rejonowy urząd podatkowy. Urząd przesyła go wszystkim podatnikom na adres, pod którym są zameldowani. Blankiet należy wypełnić i odesłać w terminie do końca kwietnia.

Skatteoppgjør - roczne rozliczenie podatkowe, zostaje przesłane przez władze podatkowe do końca czerwca - osobom zatrudnionym na etacie oraz do końca października - osobom prowadzącym działalność gospodarczą. Jednak zdarza się, że jeżeli Urząd Skarbowy nie zdążył rozliczyć osoby fizycznej do czerwca, wysyła list, że rozliczenie zostało przesunięte na październik. Wyliczony w nim jest dochód, który był podstawą wymiaru podatku. Jeśli wpłacona zaliczka na podatek była zbyt wysoka, urząd zwraca nadpłatę wraz z odsetkami. Gdy zaliczka była zbyt niska, podatnik obowiązany jest do wpłaty zaległej kwoty wraz w odsetkami.

Odliczenia od podatku w Norwegii

Odliczenie kwoty uzyskania przychodu - minstefradrag. Przy dochodach powyżej 178000 koron rocznie wynosi ona 67000 koron. (za każdy nieprzepracowany miesiąc to odliczenie jest proporcjonalnie  niższe). Jeśli faktycznie poniesione koszty były wyższe, podatnik ma możliwość ich odliczenia. Należą do nich m.in. koszty przeprowadzki, związanej z objęciem stanowiska, transportu i nocowania w czasie wykonywania pracy, prowadzenia biura w domu, literatury fachowej, zakupu narzędzi i ubrania roboczego.

Możliwość odliczenia standardowego tzw. standardfradraget, w wysokości 10% dochodów, nie więcej niż 40 000 koron w pierwszych dwóch latach pracy w Norwegii. W zamian za odliczenie standardowe mogą być stosowane odliczenia oddzielne, które wchodzą w skład odliczenia standardowego, m.in.:

1. Faktyczne wydatki poniesione na dojazdy do pracy - arbeidsreise. Nie jest tu istotny środek lokomocji, z którego korzystamy. Nawet w przypadku wspólnego dojeżdżania samochodem osobowym, każdą z osób, zarówno kierowca, jak i pasażerowie mają prawo do odliczeń.
2. Wydatki poniesione podczas pobytu poza stałym miejscem zamieszkania - koszty delegacji
3. Wydatki poniesione na dojazdy do kraju ojczystego, gdy podatnik mieszka tam z rodzina, lub gdy jest osoba samotna (przy zachowaniu pewnych warunków mieszkaniowych)
4. Znaczne koszty leczenia
5. Udokumentowane wydatki poniesione na opiekę i wychowanie dzieci poniżej 11 roku życia (wydatki na opiekunkę, przedszkole itp.)
6. Składki na związki zawodowe
7. Koszty kształcenia.
8. Płacone alimenty do Polski
9. Odsetki od kredytu zaciągniętego w Polsce.

Prawo podatkowe w Norwegii przewiduje też inne odliczenia, np: spłaconych odsetek na pożyczkę, część kosztów członkowskich w spółdzielni mieszkaniowej, składki na dobrowolne ubezpieczenie emerytalne - tzw. III filar, maksymalnie do kwoty 40000 kr, darowizny na rzecz organizacji dobroczynnych.